محلی سازی و ترجمه
اصطلاح محلی سازی که از مفهوم «محل» گرفته شده، ترکیبی است از یک منطقه اجتماعی – فرهنگی و یک زبان در یک محیط صنعتی.
اخیرا تعاریف جدیدتری از محل ارائه شده است. برای مثال استاندارد اروپایی EN 15038 محل را مجموعه ای از قراردادهای فرهنگی، فنی و جغرافیایی می داند. یک محل با ترکیبی از کد زبانی در استاندارد بین المللی ISO 639 و کد کشوری در استاندارد ISO 3166 نشان داده می شود. برای مثال، کد محلی زبان فرانسه که در کبک کانادا تکلم می شود به صورت Fr-Ca نشان داده می شود.
تعاریف مختلفی با جنبه های مشترک برای محلی سازی ارائه شده است که همگی علاوه بر تطابق زبانی با بازار هدف بر تطابق فرهنگی تاکید می کنند. محلی سازی، تطبیق زبانی و فرهنگیِ یک محصول متناسب با محل هدف است و محلی سازی باعث میشود تا کاربر نهایی از نظر فرهنگی و زبانی با محصول احساس بیگانگی نکند.
لیزا در سال 2007 این تعریف را کمی تغییر داد و محلی سازی را فرایند اصلاح محصولات یا خدمات برای مورد توجه قرار دادنِ تفاوت ها در بازارهای متمایز تعریف کرد. در این تعریف، جهانی سازی و بین المللی سازی مورد تاکید قرار می گیرد و هم محصولات و هم خدمات را دربر می گیرد و به جای «محل» از کلمه «بازار» استفاده می شود چرا که محل، تحت تاثیر بازار هر منطقه است.
در بخش قبلی گفتیم که محلی سازی، فرایند گستردهتری نسبت به ترجمه است و فعالیت های دیگری همچون مدیریت پروژه، مهندسی نرم افزار و نشر رومیزی را نیز دربر می گیرد.
البته این تعریف به دیدگاهی اشاره می کند که ترجمه را در حاشیه قرار داده و محلی سازی را فرایند پیچیده تری نسبت به ترجمه می داند که با ارزش افزوده همراه است.
برخی معتقدند ترجمه صرفا یک مساله زبانی است یا محلی سازی چیزی فراتر از مسائل زبانی است و یا این که ترجمه صرفا انتقال متن است ولی محلی سازی، به جنبه فرهنگی هم توجه دارد.. برخی محققان از ترجمه دفاع کرده و گفته اند که نظریه ترجمه قرن ها پیش مطرح شده ولی صنعت محلی سازی پدیده نسبتا جدیدی است. آنها همچنین استدلال می کنند قرن هاست که مترجمان متن ها و محتوا را تطابق می دهند چیزی که امروزه بیش از همه در صنعت محلی سازی مورد تاکید قرار می گیرد.
در مطالعات ترجمه دو دیدگاه متمایز در این باره وجود دارد. دیدگاه اول استدلال می کند که محلی سازی زیر چتر ترجمه قرار دارد و تاکید می کند که محلی سازی نوعی ترجمه است که با فناوری ارتباط دارد و ماهیت پروژهای دارد. دیدگاه دیگر رویکرد حرفه ای را دنبال می کند و عمدتا ماهیت صنعتی محلی سازی را نشان می دهد.
تعریف دوم بازدهی بیشتری در دهه اخیر داشته و دلیل آن تا حدی به ادغام محلی سازی در برنامه های ترجمه توسط کارشناسان صنعتی بر می گردد. به همین منوال، ترجمه قسمتی از صنعت محلی سازی در نظر گرفته می شود..
به هر حال، از میان تعاریف فوق الذکر و آنچه گفته شده شاید این تعریف کامل ترین و جامع ترین مورد باشد: محلی سازی فرایندی است که طی آن، محتوا و محصولات دیجیتالی و توسعه یافته در یک محل جهت فروش و استفاده در محل دیگری، تطابق می یابند و جزئی از GILT است که بدون سه مورد دیگر قابل درک نیست.
محلی سازی، متمرکز بر افراد یک محل خاص است که می توانند هر محصولی را به زبان خود مورد استفاده قرار دهند بی آن که در این زمینه با مشکلی روبرو شوند. محصول می تواند شامل هر چیزی باشد که می توان به مشتریان بین المللی خود فروخت اما اصطلاح محلی سازی معمولا برای برنامه های نرم افزاری و وبسایت ها استفاده می شود.
درباره مریم پورگلوی
مریم پورگلوی، مترجم، مولف، مدرس دانشگاه و محقق اهل ایران است. او فارغ التحصیل مقطع کارشناسی ارشد مطالعات ترجمه است و به ویژه به مباحث مرتبط با ترجمه و فناوری و تاثیر فناوری های نوین بر روی صنعت ترجمه می پردازد.
نوشتههای بیشتر از مریم پورگلوی
دیدگاهتان را بنویسید