ترجمه و تآلیف هر یک از جایگاه بااهمیتی برخوردار هستند. معمولا ترجمه زمانی مورد نیاز واقع می­ شود که یک خلاء علمی یا فرهنگی احساس شود یا زمانی که آثار تألیفی در آن حوزه به اندازه کافی وجود نداشته باشد.

اخیراً وبسایت ­ها و شبکه ­های اجتماعی زیادی فهرستی از پرفروش­ ترین کتاب های سال 99 را منتشر کرده ­اند که اگر نگاه دقیقی به بسیاری از آنها داشته باشیم متوجه خواهیم شد که از هر ده مورد یک مورد تألیف نویسندگان داخلی و نُه مورد دیگر ترجمه است. ترجمه ­های موازی از برخی آثار که گاهی بدون رعایت حقوق کپی ­رایت تنها به قصد رقابت در فروش تفلیدی از محتوای یکدیگر هستند که با رنگ و لعاب دیگری از سوی ناشران غیرحرفه ­ای بر روی پیشخوان فروشگاه­ های کتاب قرار می ­گیرند. این که چرا ناشران از چاپ کتاب ­های ترجمه ­شده حتی با کیفیت نسبتاً پایین بیشتر از کتاب­ های تألیفی استقبال می­کنند خود جای سؤال است.

در اینجا چند نکته قابل ­تأمل است. اول آن که آیا به این حجم از ترجمه در فرهنگ فارسی به خصوص در حوزه کتاب ­های انگیزشی و موفقیت نیاز داریم؟ آیا تولیدات نویسندگان و محققان داخلی در این زمینه کفایت نمی­ کند که ناچار باشیم دائما کتاب ­هایی از فرهنگ ­های خارجی را به فرهنگ ایرانی وارد کنیم و با تبلیغات بی ­وقفه آنها را به ذائقه مخاطب ایرانی تحمیل کنیم و مانع از دیده شدن آثار برتر نویسندگان داخلی در این زمینه باشیم؟

نکته دوم آن که بسیاری از این ترجمه ­ها محتوای تکراری دارند و انتشار این حجم از کتاب ­های مشابه چیزی جز اتلاف وقت و سرمایه داخلی نیست. سؤال دیگری که در اینجا مطرح می ­شود این است که آیا به همین اندازه که آثار خارجی به زبان فارسی ترجمه می ­شوند آیا آثار ایرانی هم در این زمینه توسط مترجمان داخلی یا خارجی به زبان ­های مختلف دیگر برگردانده می ­شود و اگر فرض کنیم چنین باشد، آیا این ترجمه ­ها همچون ایران در سایر کشورها نیز بازار پررونقی دارد؟

نکته سوم آنکه این روزها به اندازه ­ای بازار ترجمه­ کتاب­ های انگیزشی و موفقیت در شبکه های اجتماعی داغ است که آثار ادبی به نوعی مهجور مانده و کمتر به قشر جوان معرفی می ­شود که این خود به زبان و ادبیات فارسی لطمه وارد خواهد کرد همچنین، وجود ترجمه­ های موازی از چند اثر آن هم توسط مترجمان غیرحرفه ­ای با هزینه اندک و واگذاری حق کامل نشر به ناشر باعث مهجوریت مترجمان حرفه ­ای در این حوزه می ­گردد

متأسفانه بر خلاف یادداشت ­های منتقدان که بارها و بارها در این زمینه منتشرشده است هنوز هیچ تصمیمی از سوی سازمان ­هایی که مجوز نشر به این گونه آثار می­ دهند اتخاذ نشده است و به نظر می ­رسد همچنان مسأله کسب درآمد و سود از آثار منتشرشده توسط اغلب ناشران، هدایت­کننده­ اندیشه مخاطب در جهت مطالعه آثار بیگانه به جای آثار ارزشمند علمی باشد.