یک مقاله (essay) از مجموعه ای از پاراگراف هایی تشکیل شده است که درباره یک موضوع واحد و یک ایده اصلی نوشته می شود. این مقاله باید حداقل سه پاراگراف داشته باشد. البته در آکادمیک رایتینگ، مقاله پنج پاراگرافی معمول تر است. در ادامه با سه قسمت اصلی از ساختار یک مقاله آشنا می شویم.

مقدمه (introduction)

اولین پاراگراف مقاله است. موضوع را به صورت کلی توضیح می دهد. دارای یک thesis statement است. این جمله به بیان ایده اصلی مقاله می پردازد و معمولا در پایان پاراگراف می آید. جمله ای است که موضوع اصلی کل مقاله را بیان می کند. آن را می توان با topic sentence که موضوع اصلی یک پاراگراف را بیان می کند مقایسه کرد. معمولا thesis sentence در پایان پاراگراف مقدمه می آید و نظر نویسنده یا ایده مهمی را درباره موضوع بیان می کند که می توان درباره این ایده، با جملات بعدی بحث کرد یا آن را توضیح داد.

این جمله نباید فقط یک حقیقت درباره یک موضوع را بیان کند به طوری که نتوان درباره آن بحث یا استدلال کرد. همچنین نباید به صورتی باشد که دو جنبه از یک استدلال را به صورت برابر مورد بحث قرار دهد.

There are advantages and disadvantages to using nuclear power.

چنین جمله ای می تواند یک topic sentence باشد و نه یک thesis sentence. چون هیچ نظر روشنی در موافقت یا مخالفت با این موضوع را نشان نمی دهد ولی می تواند به این شکل تغییر داده شود

Although there are some advantages, using nuclear power has many disadvantages and should not be a part of our country’s energy plan.

این جمله، نظر نویسنده درباره انرژی هسته ای را نشان می دهد.

بدنه اصلی (main body)

شامل پاراگراف هایی است که به توضیح thesis statement و در تایید آن می آیند و بین مقدمه و نتیجه گیری قرار می گیرند. معمولا شامل یک یا چند پاراگراف است. هر پاراگراف یک جنبه از موضوع را مورد بحث قرار می دهد.

نتیجه گیری (conclusion)

آخرین پاراگراف مقاله است. به بیان مجدد thesis statement و یا خلاصه کردن آن و جملات تاییدی می پردازد.